Το μπλογκ μου

Αγαπητοι αναγνωστες καλωςηρθατε στο μπλογκ μου!!!
Εδω θα βρειτε κριτικες , σκεψεις και αφιερωματα για ηρωες , βιβλια , τραγουδια , ταινιες , σειρες....

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2024

Το οριζόντιο ύψος κι άλλες αφύσικες ιστορίες. ~12 βιβλία σε 12 μήνες!

 

Γειά σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!


Ελπίζω να είστε καλά! Εγώ σήμερα σας γράφω από το μπαλκόνι μου περιμένοντας τη βροχή...

Είναι αυτή η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος που με τρελαίνει κι αυτή η δροσιά μέσα στο καλοκαίρι...

Σκηνικό άκρως χαλαρό και ανακουφιστικό, αρκεί να μην δουλεύεις έξω... 

Τέλοσπαντων, στο θέμα μας, το challenge έχει πάει λίγο πίσω, αλλά όπως ξέρουμε, το καλοκαίρι στην Ελλάδα όλα πάνε λίγο πίσω. 

Όχι ότι είχαμε κανένα ραντεβού... Κι εξάλλου ξέρουμε ότι το πόσο διαβάζει κανείς δεν είναι κάτι γραμμικό...


Πάμε όμως στην σημερινή ανάρτηση και το βιβλίο του Μαίου, το οποίο δεν είναι άλλο από το "Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες." από τον Αργύρη Χιόνη και τις Εκδόσεις Κίχλη. 


Ας δούμε το εξώφυλλο και την περίληψη όπως τυπώθηκε στο οπισθόφυλλο!


  
 


Το παρόν βιβλίο είναι γραμμένο για μικρομέγαλα παιδιά και μεγαλόμικρους ενήλικες, φιλοδοξεί δε να προσφέρει παραμυθία τόσο σ' αυτούς όσο και στους άνευ ηλικίας, δηλαδή σε όσους δεν έχουν ακόμη εγκαταλείψει την ανυπαρξία και σε εκείνους που έχουν προσωρινά εγκατασταθεί σ' αυτήν. Λέω «προσωρινά», γιατί ακράδαντα πιστεύω πως είμαστε ανακυκλώσιμο υλικό και, ως εκ τούτου, θα έχουμε αενάως ένα ρόλο σ' αυτό το όνειρο που λέγεται ζωή.


"Η γιαγιά Ειρήνη είχε την ικανότητα να φτιάχνει και δικά της παραμύθια από ένα τίποτε. Δίνοντας ανθρώπινες ιδιότητες σε ένα αντικείμενο, σε ένα ζώο, ακόμη και σ' ένα όσπριο, έστηνε έναν κόσμο, όπου, μέσα του, διαδραματίζονταν συγκλονιστικά γεγονότα. Αν έχω κάποιο χάρισμα να χτίζω με εντελώς παράταιρα υλικά, απίστευτες ιστορίες και να τις αφηγούμαι με πειστικό τρόπο, αυτό το οφείλω στη γιαγιά Ειρήνη, καθώς και στην εκ μητρός καταγωγή μου από την Κρήτη, αφού ως γνωστόν, οι Κρητικοί είναι μεγάλοι ψωματάρηδες, δηλαδή υπερόχως μυθομανείς." 


Κριτική- Προσωπική άποψη:

Αυτά είναι τα δύο κείμενα που υπάρχουν στο οπισθόφυλλο και ήδη μπορεί κανείς να καταλάβει ότι πρόκειται για εξαιρετική σύλληψη και γραφή πριν καν διαβάσει κάποια ιστορία του βιβλίου. 

Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή, πρόκειται για ένα βιβλίο με παραμύθια, όχι και τόσο παιδικά, αλλά σίγουρα γεμάτα γνώσεις και μαθήματα-συμβουλές ζωής. 

Πρόκειται λοιπόν για 10 αφύσικες -τω όντι- ιστορίες, οι οποίες (όπως μας υπόσχεται και το μικρό απόσπασμα από το οπισθόφυλλο) είναι απίστευτες, δημιουργημένες από το τίποτα, πλασμένες με υλικά καθημερινά, θα μπορούσαν όμως να είναι και πραγματικές μέσα στην καθημερινή απλότητά τους. 

Μιλούν και μας αφηγούνται για ταπεινές αγριάδες, για δέντρα μπονσάι, για δέντρα λιγότερο εξωτικά, για απόντες και παρόντες, επίμονα και μοναδικά λουλούδια, πέτρες, αγάλματα, ποτάμια και συνωνυμίες. 

Μιλούν και μας αφηγούνται όμως και για την ζήλεια, την επιμονή, την αλαζονεία, την έλλειψη, την κρυφή υπερηφάνεια που όλοι πρέπει σε έναν βαθμό να έχουμε, την τόλμη, τον έρωτα (έννοιες συναφείς) αλλά και το ανθρώπινο σαράκι, την περιέργεια που μας κινεί πολλές φορές σε μια ατέρμονη αναζήτηση και τρέλα να ανακαλύπτουμε κι άλλο κι άλλο. 

Το μεγάλο νόημα κάθε μικρής ιστορίας άλλοτε φανερό μέσα από την αφήγηση άλλοτε συμπυκνωμένο σε ένα επιμύθιο, μου προσέφερε στιγμές γέλιου αλλά και την ευκαιρία να σκεφτώ λίγο παραπάνω. Πλέον κοιτάζω λίγο περισσότερο το πεζοδρόμιο και παρατηρώ λίγο καλύτερα τον κόσμο που ζει και αναπνέει γύρω μου.

Ένα βιβλίο μικρό αλλά υπέροχα συμπυκνωμένο, το οποίο συνδυάζει την αριστοτεχνική αφήγηση με την μεταφορά σοφίας. Το έντονο χιούμορ του συγγραφέα μπλέκεται με την έμφυτη ανησυχία των ανθρώπων για ένα τέλος που πλησιάζει, συνδυασμός που κρύβει και λίγη, πολύτιμη, λεπτή ειρωνεία... 

Πριν κλείσω αυτή τη μικρή ανάρτηση, ένιωσα την ανάγκη να παραθέσω κάποια αποσπάσματα που με άγγιξαν:

" Είδα ξαφνικά να επαληθεύεται αυτό που από καιρό υποπτευόμουν ότι η απουσία δεν είναι πουλί, αλλά θηρίο ανήμερο που, σιωπηλό και άφαντο , τρώει τα σωθικά μας, ώσπου να γίνουμε κενά τεμένη, μαυσωλεία θαμπών αναμνήσεων. "

"Η Απουσία είναι το μοναδικό θηρίο που ο άνθρωπος όχι μονάχα δεν κατάφερε να εξημερώσει, αλλ’ ούτε να συλλάβει καν. Βέβαια, πάντα ελπίζει ότι θα τα καταφέρει, γι’ αυτό και σ’ όλους τους ζωολογικούς κήπους υπάρχει ένα αδειανό κλουβί γι’ αυτήν"

"Πατάτε με σεβασμό την άσφαλτο. από κάτω της υπάρχουν πέτρες που ονειρεύονται κήπους."


Αυτά κι άλλα πολλά, συνθέτουν αυτό το μαγικό βιβλίο με τα παραμύθια για όχι και τόσο μικρά παιδιά...


Αν και σύντομη ανάρτηση, ελπίζω να σας άρεσε όπως θα σας άρεσε αν χρειάζονταν ακόμη πολλά scroll για να τη διαβάσετε!! 

Ελπίζω επίσης να σας κίνησε την περιέργεια και να θελήσετε να μαγευτείτε κι εσείς, όπως εγώ!

Γράψτε μου στα σχόλια, την άποψη σας, αν το έχετε διαβάσει, αν θα το διαβάσετε ή ότι άλλο εσείς θέλετε και φυσικά ακολουθήστε το αγαπημένο μας blog σε Facebook και Instagram!!!!

Κάντε like στη σελίδα στο Facebook και ακολουθήστε το blog στο Instagram πληκτρολογώντας "wonderlandforbooks" !!! 

Καλό μας καλοκαίρι και όπως πάντα...

Φιλούμπεςς!! <3 <3 

 

 

 


 



 



 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου