"Μια τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς"~ Εκδόσεις Αγγελάκη! (Μια φορά και μια συνανάγνωση)

 

Γεια σας αγαπημένοι μου φίλοι!!

Ο Απρίλιος μας ήρθε με τον περίεργο καιρό του αλλά και μια πολύ-αναμενόμενη έκπληξη!

Βλέπετε, το σαββατοκύριακο που μας έρχεται, έχουμε ετοιμάσει με πολλά αγαπημένα πλάσματα και φυσικά την υπέροχη Μαριλένα Παππά, μια ομαδική ανάγνωση του βιβλίου της! 

Βέβαια, εγώ ήμουν λίγο ανυπόμονη και υπήρχε και το ενδεχόμενο να μην προλάβω λόγω δουλειάς και λίγο ο καιρός και λίγο το ένα και το άλλο, καταλάβατε...

Τελοσπάντων, κέρδισε η ανυπομονησία και λέω θα ξεκινήσω νωρίτερα! Να έχω προχωρήσει και λίγο το σουκου για να προλάβω να το τελειώσω στην ώρα μου...

Αυτό που δεν περίμενα, παιδιά, ήταν να το τελειώσω τόσο γρήγορα και τόσο ευχάριστα!

Πάμε να δούμε όμως, χωρίς άλλη καθυστέρηση, εξώφυλλο και περίληψη!!

 

Η ζωή του δεκατετράχρονου Άθαν ενώνεται μ’ εκείνη του θείου Λάκη, της κυρίας Βένιας,  της κυρίας Μαίρης, του διευθυντή του σχολείου του, του γιατρού του κι όλων των παιδιών που ζουν στο ίδιο ορφανοτροφείο. Ο έφηβος δεν χορταίνει να ακούει τις απίθανες ιστορίες του θείου Λάκη κάθε φορά που τον πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση.

Μία τυχαία συνάντηση του θείου με τον Εντ Μπέγκελς χρόνια πριν πάνω σε ένα καράβι στη μέση του πουθενά θα γίνει ο βασικός άξονας για μία σειρά αναπάντεχων γεγονότων που θα αναδείξουν την πίστη, τη φιλία, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τη μοναξιά, την απώλεια και τη διαφορετικότητα. Οι ζωές των ηρώων του βιβλίου θα δοκιμαστούν, θ’ αλλάξουν και τελικά θα νικήσουν.

Υπάρχει στ’ αλήθεια ο Εντ Μπέγκελς; Μέσα από τη συγκινητική, την αστεία, την τρυφερή και την γκρίζα πλευρά της ζωής, καθένας απ’ αυτούς θα κληθεί να δώσει τη δική του απάντηση.

Προσωπική άποψη~κριτική:

Να ξεκινήσω λέγοντας πολύ ειλικρινά, πως στις πρώτες σελίδες δεν είχα ενθουσιαστεί πολύ, είχα μια ανησυχία μήπως δεν κυλήσει... Αλλά, διαψεύστηκα από πολύ νωρίς!!!

Από ένα σημείο και μετά, όταν μπαίνεις στον κόσμο του βιβλίου, κάτι σε "ρουφάει" και σε βάζει στη ζωή του Άθαν...
Απολαμβάνεις μαζί του τη διαδρομή με το αμάξι προς το νοσοκομείο και πίσω, ακούς κι εσύ τη φωνή του θείου Λάκη και ονειρεύεσαι με τις ιστορίες του...

Γυρνάς στα σχολικά σου χρόνια και σε εκείνες τις παρέες που είχες παιδί και ήσασταν αχώριστοι... Μετά, μεγαλώνεις και πηγαίνεις μαζί με την Βένια στο Παρίσι, ακολουθείς το θείο Λάκη στα θαλασσινά ταξίδια του...

Κι όσο ο Άθαν ονειρεύεται πλανήτες μακρινούς και μέρη παραμυθένια σαν αυτά που γνώρισε ο θείος, οι ζωές τως ηρώων μας ξετυλίγονται σαν κουβάρι, μπλέκονται και ξεμπλέκονται σε μια διαρκή αναζήτηση για μια καλύτερη ζωή, για την ευτυχία, για την αγάπη...

Αναγνώστες και ήρωες θα ψάξουμε μέσα μας και θα έρθουμε αντιμέτωποι με όλες μας τις σκέψεις και τις προθέσεις, θα μάθουμε με όμορφο τρόπο να αντιμετωπίζουμε το ρατσισμό με κατανόηση, η οποία φέρνει τελικά την αποδοχή.

Και ίσως ανακαλύψουμε και την ομορφιά που κρύβει αυτή η ίδια αποδοχή!

Ο Άθαν, οι "σωματοφύλακες" αλλά και όλοι οι πρωταγωνιστές θα μεγαλώσουν, αλλά θα τους συνοδεύουν πάντα οι γνώσεις και οι εμπειρίες που κέρδισαν από κάθε τους αλληλεπίδραση στο ίδρυμα...

Θα βρει αυτό που πάντα έψαχνε η κυρία Βένια;;

Τελικά υπάρχει αυτός "ο ένας" και αυτή "η μία" για όλους μας;;

Πεθαίνουμε μόνοι;

Όσοι έχουν νεφρική ανεπάρκεια, γιατί ήρθαν όλοι στον πλανήτη μας;

και τελοσπάντων... 

Ποιος είναι αυτός ο Έντ Μπέγκελς;; 

Κάποιοι θα υποστήριζαν πως απλά... δεν υπάρχει! (αστειάκι; Μπορεί. Δεν ξέρω!)

Οι απαντήσεις σε αυτά κι άλλα πολλά, σας περιμένουν στις σελίδες!!

Ένα όμορφο και ανάλαφρο, όχι όμως σαχλό, ταξίδι στο φως!

Συστήνεται ανεπιφύλακτα για μικρούς και μεγάλους!

Αυτά από εμένα για σήμερα αγαπημένοι μου φίλοι!!

Τα λέμε σε μια επόμενη ανάρτηση!

Φιλούμπες! <3 

The pumpkin spice café ~ Laurie Gilmore

 

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!!

Ελπίζω να περνάτε καλά και να έχετε αρχίσει να παίρνετε ανάσες άνοιξης! 

Ο Μάρτιος είναι πιστεύω ο ιδανικός μήνας να περάσουμε ομαλά από το χειμώνα μέσα και γύρω μας και να μπούμε δυναμικά στην άνοιξη από Απρίλιο! Και μετά; Ποιος μας πιάνει!
Φεύγουμε για καλοκαίρι!!

Ωστόσο, στην σημερινή μας ανάρτηση θα γυρίσουμε στο μαγικό φθινόπωρο, γιατί θα μιλήσουμε για κολοκύθες και ζεστούς καφέδες, σε ένα μαγικό μέρος που  λέγεται Dream Harbor!!

Σε περίπτωση που δεν έχετε ακόμη καταλάβει, θα μιλήσουμε για το βιβλίο "The pumpkin spice café" από τη συγγραφέα Laurie Gilmore!!

Άναψα λοιπόν το φθινοπωρινό μου κεράκι, έβαλα την προτεινόμενη -από το βιβλίο- λίστα με μουσική και κάθισα να σας γράψω!

Πάμε χωρίς άλλη καθυστέρηση να δούμε εξώφυλλο και περίληψη!

Το εξώφυλλο μας : 

 

και η περίληψη από το οπισθόφυλλο : 

When Jeanie’s aunt gifts her the beloved Pumpkin Spice Café in the small town of Dream Harbor, Jeanie jumps at the chance for a fresh start away from her very dull desk job.

Logan is a local farmer who avoids Dream Harbor’s gossip at all costs. But Jeanie’s arrival disrupts Logan’s routine and he wants nothing to do with the irritatingly upbeat new girl, except that he finds himself inexplicably drawn to her.

Will Jeanie’s happy-go-lucky attitude win over the grumpy-but-gorgeous Logan, or has this city girl found the one person in town who won’t fall for her charm, or her pumpkin spice lattes…

Προσωπική άποψη/κριτική: 

Άλλο ένα ρομαντικό βιβλίο, ανάλαφρο και πολύχρωμο!! 

Αρχικά λάτρεψα το ότι είχε μια ξεκάθαρα φθινοπωρινή αύρα, οπότε και η μουσική με την οποία έχει συνοδεύσει η συγγραφέας την ιστορία της, είναι αντίστοιχη! 

Διαβάζοντας το βιβλίο με τη μουσική, ήταν μια πολύ special εμπειρία, αλλά και κάτι διαφορετικό για εμένα, καθώς δεν έχω συνηθίσει να διαβάζω και να ακούω μουσική ταυτόχρονα!

Και το μαγικό είναι, πως όποια εποχή και να το διαβάσεις, σίγουρα θα νιώσεις ότι είναι φθινόπωρο. Εγώ ας πούμε το διάβασα χειμώνα, αλλά με είχε μεταφέρει τελείως αλλού!

Να πω επίσης ότι λάτρεψα την πόλη όπου διαδραματίζεται και για άλλη μια φορά εύχομαι να ζούσα κι εγώ σε μία παρόμοια, ή ακόμα και στην ίδια... 

Γενικά αν με διαβάζεις καιρό, ξέρεις ότι είναι κάτι σύνηθες για μένα να θέλω να μπω στα βιβλία μου για να ξεφύγω από την μουντή, μικρή μας πραγματικότητα... 

... το οποίο δεν ξέρω αν είναι ακριβώς καλό ή κακό...

Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να ταυτιστείς ή τουλάχιστον να κατανοήσεις εύκολα τους χαρακτήρες οι οποίοι σου παρουσιάζονται και στο συγκεκριμένο βιβλίο, αυτό είναι κάτι που αγάπησα. 

Τόσο η Jeanie όσο και ο Logan παρουσιάζονται εξ' αρχής με τέτοιο τρόπο που είτε με τον έναν ή με τον άλλον, είτε και με τους δύο μπορείς να ταυτιστείς!!
    Εκείνη τρέχει να ξεφύγει από την ένταση και το άγχος μιας τρελής καθημερινότητας, στην οποία είναι κανείς απόλυτα αφοσιωμένος στη δουλειά του και τα χρήματα... Ονειροπόλα σε μια καθημερινότητα που σου κλέβει τα όνειρα και τη ζωή...
    Εκείνος, ρομαντικός και "ήρεμη δύναμη", συναισθηματικός, έξυπνος και εργατικός. Η ζωή μέχρι τώρα τον έχει αδικήσει, να αισθάνεται πολλά και πολύ έντονα, σε έναν κόσμο που φοβάται τις δεσμεύσεις και τα αληθινά συναισθήματα... 

Όταν λοιπόν αυτοί οι κόσμοι συναντιούνται κανείς δεν ξέρει αν θα βρουν ο ένας τον άλλο, ή αν θα συνεχίσουν να πηγαίνουν παράλληλα, έχοντας στο μυαλό τους ένα μόνιμο "γιατί", σε μια διαρκή αναζήτηση... 

Η καθημερινότητα των πρωταγωνιστών μεταβάλλεται σύμφωνα με τις δυναμικές αυτής της μικρής πόλης με τους ιδιαίτερους κατοίκους της, οι οποίοι παρότι έχουν μια έμφυτη αγάπη στο "κοινωνικό ενδιαφέρον", νοιάζονται για τους γύρω τους, παλιούς και νέους, μικρούς και μεγάλους... Τα μέλη του book club με τα ρομάντζα τους, ο -κάπως- ιδιόρρυθμος δήμαρχος με τα όνειρα του, οι παππούδες και οι γιαγιάδες και οι φίλοι που έγιναν με τα χρόνια αδέρφια...

Φύλλα που αλλάζουν χρώμα, ζεστός καφές, άρωμα κολοκύθα, φιλίες, γέλια, έρωτες ... 

Αυτά κι άλλα πολλά σε ένα ξεχωριστό ρομαντικό βιβλίο, που διαδραματίζεται κάποιο φθινόπωρο!

Εγώ το διάβασα στα αγγλικά και το βρήκα σχετικά εύκολα στα βιβλιοπωλεία! Στα ελληνικά, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός!! (απ΄ ότι είδα στο ίντερνετ)

Είτε επιλέξετε να το διαβάσετε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά, εύχομαι πάνω απ΄όλα να το απολαύσετε και να μεταφερθείτε στην πιο όμορφη φθινοπωρινή μέρα! Μπορείτε πάντα να το βάλετε στη λίστα σας και να το διαβάσετε όταν έρθει το Φθινόπωρο, για να έχετε την τέλεια εμπειρία!!

Πάντως εγώ το προτείνω ανεπιφύλακτα!!
(με την επισήμανση πως μπορεί να μην είναι κατάλληλο για πολύ μικρές ηλικίες...)

Αυτά από εμένα για σήμερα αγαπημένοι μου φίλοι!! 

Να μένετε ζεστοί και να διαβάζετε!!

Φιλούμπεςς!! <3 <3 

Booklovers~ Emily Henry!

 

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!!

Καλωσήρθατε στην πρώτη επίσημη κριτική βιβλίου για το 2025!

Ελπίζω να περνάτε τέλεια αυτές τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου και να έχετε όρεξη για πολύ διάβασμα και πολλές κριτικές/προτάσεις από εμένα!!

Σήμερα λοιπόν, Κυριακή απόγευμα με καφέ, θα μιλήσουμε για τους ανθρώπους που αγαπούν τα βιβλία!!

ή αλλιώς το βιβλίο "booklovers" της Emily Henry!! 

Πάμε να δούμε το εξώφυλλο και την περίληψη του βιβλίου!!
(στην αγγλική έκδοση, όπως το διάβασα εγώ)

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Nora is a cut-throat literary agent at the top of her game. Her whole life is books.

Charlie is an editor with a gift for creating bestsellers. And he's Nora's work nemesis.

Nora has been through enough break-ups to know she's the one men date before finding their happy-ever-after. To prevent another dating dud, Nora's sister has persuaded her to swap her city desk for a month's holiday in Sunshine Falls.

It's a small town straight out of a romance novel, but instead of meeting sexy lumberjacks, handsome doctors or cute bartenders, Nora keeps bumping into...Charlie.

She's no heroine. He's no hero. So can they take a page out of an entirely different book?

Προσωπική άποψη/κριτική: 

Τι να πω παιδιά πραγματικά το αγάπησα, αυτό το μικρό θαύμα! Οι χαρακτήρες, η πλοκή, η ιστορία, οι αντιθέσεις...

Αρχικά, να πω ότι εκτίμησα πολύ το ότι ήταν ένα αρκετά χαλαρό, ρομαντικό βιβλίο, γιατί ήρθε να αντισταθμίσει την κούραση και τη ρουτίνα της καθημερινότητας!

Να πω επίσης ότι το trope του βιβλίου, δηλαδή ο "στερεοτυπικός" τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται (αναφέρεται και στις πρώτες σελίδες η χαρακτήρας σε αυτό ειρωνικά), είναι ένα άτομο γεννημένο στη μεγαλούπολη, το οποίο με ένα ταξίδι σε μια επαρχιακή πόλη βρίσκει/ανακαλύπτει έναν άλλον εαυτό με ότι μπορεί αυτό να συνεπάγεται! 

Έτσι λοιπόν και η πρωταγωνίστρια μας, μετά από παράκληση της αδελφής της αφήνει πίσω τη δουλειά της (σε έναν βαθμό) και πηγαίνει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη... Εκεί, μέχρι να συνηθίσει θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα σωρό προκλήσεις, που μάλλον καλό της κάνουν στην τελική, αν και η ίδια δε θα το πίστευε ποτέ!

Η πρωταγωνίστρια αλλά και όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου, παρουσιάζονται με τρόπο παραστατικό και ζωντανό. Μαθαίνουμε για τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης τους, με χιούμορ και ρεαλισμό! Μπορείς πολύ εύκολα να ταυτιστείς και να αγαπήσεις όλους τους χαρακτήρες, αλλά προσωπικά λάτρεψα την πρωταγωνίστρια και αν ήμουν λίιιγο πιο μικρή θα μπορούσα να πω ότι "όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν τη Νόρα" :D
(ή σαν τον Τσάρλι δεν έχω αποφασίσει ακόμα χαχαχ)

Όπως εξελίσσεται το βιβλίο μέχρι περίπου το τέλος, το ερώτημα που τίθεται στην περίληψη για το αν θα μπορέσουν να ζήσουν μια ιστορία, βγαλμένη από ένα διαφορετικό βιβλίο, έγινε και δική μου απορία και αυτό είναι κάτι που εκτίμησα ιδιαίτερα, γιατί θα περίμενα από ένα ρομαντικό βιβλίο να μην θέσει ρεαλιστικά εμπόδια στη σχέση των χαρακτήρων, όπως βλέπουμε στις περισσότερες ταινίες, ή και οι σκέψεις τους να μην είναι τόσο ρεαλιστικές... 

Αλλά η φίλη Έμιλυ δεν απογοήτευσε με κλισέ και ρομαντισμό σε υπερβολικό βαθμό, οπότε σίγουρα απόλαυσα την ανάγνωση!! 

Δεν θα πω άλλα για να μη σας το χαλάσω (να μην κάνω spoilers που λέγαμε στο χωριό μου), αλλά αν δεν το έχετε διαβάσει ήδη, σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Θα ήθελα να διαβάσω κι άλλα από τη συγγραφέα, όπως το "άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία" ή το "χαρούμενο μέρος" (beach read & happy place)...

...οπότε αν κάποιος θέλει να μου κάνει δώρο τώρα ξέρει! 

Όσοι το έχετε διαβάσει feel free να μου το γράψετε στα σχόλια, μαζί με τη γνώμη σας, τον αγαπημένο σας χαρακτήρα ή σκηνή! 

ή ότι άλλο θέλετε εσείς!!

Αυτά από εμένα αγαπημένοι μου φίλοι !!

Να περνάτε καλά και να διαβάζετε!!

Θα τα πούμε σε μια επόμενη ανάρτηση!!

Φιλούμπες! <3 

12 βιβλία σε 12 μήνες!! (Το Τέλος)

 

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!!

Καλή Χρονιά να έχουμε με πολλή αγάπη και πολλά βιβλία!

Έρχομαι για άλλη μία -τελευταία- φορά στις οθόνες σας με μια ανάρτηση 2 σε 1, κλείνοντας έτσι έναν μεγάλο κύκλο αναρτήσεων που μας έκαναν παρέα (ελπίζω καλή)όλη τη χρονιά που έφυγε πριν λίγες μέρες!

Ολοκληρώνουμε λοιπόν την πρόκληση (challenge) μας για το 2024 (έστω και "στην παράταση") με τα βιβλία του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου!!

Να πω από την αρχή ότι είμαι πολύ περήφανη που ολοκληρώθηκε η πρόκληση αυτή αισίως, γιατί, παρότι διάβασα πολλά βιβλία μέσα στο 2024, δεν ήθελα να τα συμπεριλάβω σε αυτόν τον κύκλο αναρτήσεων για διάφορους λόγους. 

Οπότε υπήρχε πάντα ο κίνδυνος να μην μου μείνουν βιβλία να αναφέρω! Τέλοσπαντων, είμαστε εδώ, προχωράμε δυναμικά!

Χωρίς άλλη πολυλογία ας περάσουμε στην ανάρτηση μας και στο βιβλίο του Νοεμβρίου...

... το οποίο ονομάζεται "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι!" Προσωπικά το διάβασα ως ένθετο από γνωστή ελληνική εφημερίδα, αλλά υπάρχουν πολλοί Οίκοι που το έχουν εκδώσει... 

Απ' όπου κι αν επιλέξετε/ έχετε επιλέξει να το διαβάσετε, το περιεχόμενο είναι το ίδιο!

Εξώφυλλο:

  

 

Περίληψη:

"Ο Ντόριαν Γκρέι είναι ένας αριστοκράτης, πλούσιος και κοσμικός νέος, με εκθαμβωτική ομορφιά που σαγηνεύει όποιον τον αντικρίζει. Ο Ντόριαν συνειδητοποιεί τη γοητεία που ασκεί στους ανθρώπους, όταν στέκει θαμπωμένος μπροστά στο πορτρέτο που του φιλοτέχνησε ένας φημισμένος ζωγράφος, ο Μπάζιλ Χόλγουορντ.
Μια ευχή ανεβαίνει αυθόρμητα στα χείλη του: Να μην γεράσει ποτέ. Πράγματι, ενώ τα χρόνια περνούν, τα σημάδια του χρόνου αποτυπώνονται στο πορτρέτο, ενώ η δική του ομορφιά παραμένει αναλλοίωτη. Καθώς ο Ντόριαν επιδίδεται σε έκλυτο βίο, πέρα από τις ρυτίδες και τη φθορά του χρόνου, στο πορτρέτο φανερώνεται και η έκφυλη φύση του ακόλαστου νέου.
Το μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ θεωρήθηκε προκλητικό, σκανδάλισε τα βικτοριανά ήθη και ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών για την ανηθικότητα του ήρωα, που τοποθετεί την ηδονή πάνω από κάθε πνευματική αξία. Σήμερα, έναν αιώνα μετά την πρώτη της έκδοση, η ιστορία του Ντόριαν Γκρέι εξακολουθεί να συμβολίζει το άπιαστο όνειρο της αιώνιας νεότητας και της άφθαρτης ομορφιάς. "

Προσωπική άποψη/κριτική:

Αρχίζοντας, ως φανατική αναγνώστρια βιβλίων φαντασίας, η οποία τώρα τελευταία μόνο αποφάσισε να επεκταθεί και σε άλλα είδη, να πω πως δυσκολεύτηκα να συγκεντρωθώ και να ακολουθήσω αυτό το βιβλίο. Όμως, πρέπει να παραδεχθώ πως ήταν καλύτερο απ' ότι περίμενα...

Η πλοκή, στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, ήταν σχετικά γρήγορη, ενώ σε κάποια σημεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κουραστικό. 

Οι χαρακτήρες μας παρουσιάζονται από την αρχή του βιβλίου με τρόπο ευθύ και αποκαλυπτικό ως προς τα στοιχεία του χαρακτήρα τους, τον τρόπο έκφρασης και συμπεριφοράς, τις αδυναμίες και τα προτερήματά τους. Ο φιλόδοξος, αλλά κάπως παραιτημένος Μπάζιλ, ο φιλόσοφος κι έξυπνος Λόρδος Χένρι και ο "Άδωνις" νάρκισσος νεαρός Ντόριαν. 

Εμφανές σε όλο το μήκος του βιβλίου, είναι μεταξύ άλλων το ζήτημα των ταξικών διαφοροποιήσεων, ανάλογα με την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει κάθε χαρακτήρας, με όλα τα στοιχεία της εποχής στην οποία διαδραματίζεται το βιβλίο. 

Η άνεση μιας ανώτερης κοινωνικής τάξης να ασχολείται με τέχνες και εκθέσεις διάσημων οργανισμών, την συμμετοχή σε κοινωνικές δεξιώσεις και δείπνα με σημαντικούς ανθρώπους και η ενασχόληση με τη φιλοσοφία για τους λίγο μεγαλύτερους ηλικιακά και ο χρόνος για σπουδές, ταξίδια και δεξιώσεις για τους νεότερους. 

Στον αντίποδα μια ζωή με λίγα χρήματα και η ανάγκη να εργασθείς για να επιβιώσεις, σε μια διαρκή σύγκρουση με "θέλω" και όνειρα. Και η τόλμη να ακολουθείς τα όνειρά σου και να θυσιάζεις κάποια πράγματα για να τα πραγματοποιήσεις.

Όταν αυτοί οι κόσμοι έρχονται σε επικοινωνία, κανείς δεν ξέρει ποιες θα είναι οι συνέπειες...

Μέσα από την ιστορία αναδεικνύονται επίσης ζητήματα οικογένειας, έρωτα και αγάπης, φιλίας, εμπιστοσύνης και προδοσίας.

Ο φόβος των ανθρώπων για το γήρας και τον θάνατο, η αντίληψη του "ωραίου" και ο παρορμητισμός της νιότης... 

Μια καταδικαστική συμφωνία και το αναπόφευκτο τέλος...

Πριν ολοκληρωθεί η κριτική ήθελα να πω πως, αν και το βιβλίο δε με συγκίνησε ιδιαίτερα, με κράτησε αρκετά σε εγρήγορση, κυρίως προς το τέλος και είχα μια κάποια αγωνία για το τέλος του. 

Όπως και να έχει όμως είναι ένα από τα κλασσικά μυθιστορήματα που αξίζει το χρόνο σας!!

Αυτά για το βιβλίο του Νοέμβρη!!

Και κάπως έτσι μπορούμε πλέον να περάσουμε στο 12ο και τελευταίο βιβλίο για το 2024, δηλαδή το βιβλίου του Δεκεμβρίου, το οποίο ονομάζεται " Ο λύκος μένει σπίτι" από τη συγγραφέα Έλενα Μπολονάση και τις Εκδόσεις Ψυχογιός!

Δεν έχω συνηθίσει να διαβάζω Έλληνες συγγραφείς, αλλά αυτό ήταν το χριστουγεννιάτικό μου δώρο από μια πολύ καλή μου φίλη, οπότε επιβαλλόταν να το διαβάσω!

Πάμε να δούμε εξώφυλλο και περίληψη!

 

"Τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα;

Πέντε ήρωες που το συρματόπλεγμα γύρω από τους τοίχους του ορφανοτροφείου σφράγισε ερμητικά τα όνειρά τους. Ένας όρκος, να μη γίνουν τροφή στους λύκους, δένει τις ζωές του και γίνεται η δύναμη να επιβιώσουν.

Ο Στέλιος πιέζει ακόμη το σημάδι κάτω από το μάτι, κάθε φορά που κλειδώνει τη γυναίκα του στο σπίτι. Ο Βασίλης γίνεται η σκιά της Σοφίας, από τη μέρα που της παρέδωσε εκείνο το δέμα. Η Άννυ χάνεται στην οδό Φυλής πάνω στη μεγάλου κυβισμού μηχανή της. Ο Σταύρος αντιμετωπίζει τον εφιάλτη των παιδικών του χρόνων. Και η Ειρήνη κρατά στα χέρια της το κλειδί για να τα χτίσει όλα από την αρχή.

Τα εγκλήματα πίσω από τις κλειστές πόρτες χαράζουν τον δρόμο της ενηλικίωσής τους και καθορίζουν την πορεία τους. Θα καταφέρουν να ξεφύγουν; Κι όταν η πόρτα ανοίξει, θα είναι έτοιμοι να δραπετεύσουν;"

Προσωπική άποψη/κριτική:

Βλέποντας απ' έξω την ετικέτα "crime" η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω. Αλλά, από την αρχή κιόλας της ιστορίας μπήκα στο πνεύμα του βιβλίου και δεν απογοητεύθηκα!

Από την πρώτη σελίδα "κάνουμε βουτιά" στην ενήλικη ζωή των πρωταγωνιστών, γνωρίζοντας σιγά σιγά τους χαρακτήρες... 

Η πρώτη μου αντίδραση διαβάζοντας τα πρώτα κεφάλαια ήταν να θυμώνω και να απογοητεύομαι, όμως σύντομα ήρθε η εξήγηση που έψαχνα... Κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν κάθε ήρωα, ο οποίος μας έχει παρουσιασθεί και μέσα από αυτό ξεδιπλώνεται η πλοκή.

Γίνονται επίσης εμφανείς οι αιτίες κάποιων μετέπειτα συμπεριφορών και χαρακτηριστικών τους, και μέσα από τα γεγονότα του παρελθόντος μπορείς να καταλάβεις περισσότερα.

Θα ήθελα να μπορώ να συμπληρώσω ότι κατανόησα τις πράξεις τους στη μετέπειτα ζωή και η αρχική μου άποψη άλλαξε για κάποιους χαρακτήρες, αλλά παιδιά, ειλικρινά νιώθω πως κάποια πράγματα παραμένουν ασυγχώρητα. 

Γιατί δεν μπορείς να καταδικάζεις ανθρώπους και να τους εγκλωβίζεις σε ζωές, δουλειές και συναισθήματα τα  οποία δεν θέλουν, απλά επειδή έχεις κάποια άλυτα προσωπικά ζητήματα. 

Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να υποβάλουμε ανθρώπους σε δυσάρεστες καταστάσεις με τον οποιονδήποτε τρόπο. Και καλό είναι να μην εμπλέκουμε ανθρώπους στις ζωές μας, όσο δεν τα έχουμε βρει με τους εαυτούς μας...

Παρά τα όσα είπα παραπάνω, οφείλω να αναγνωρίσω στη συγγραφέα, πως κατάφερε με πολλή μαεστρία να μιλήσει για σημαντικά προβλήματα που υφίστανται στην κοινωνία του "χθες" και του "σήμερα"!

Έγινε σωστή και υγιής αναφορά σε πολλά σοβαρά θέματα, κυρίως στον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει στη ζωή ενός ανθρώπου η γονική αγάπη ή η έλλειψη της, στην σημασία που έχει το να δίνουμε προσοχή στην ψυχική μας υγεία και στη δύναμη των ανθρώπων να εμπιστεύονται ξανά μετά από άσχημες εμπειρίες, να επιλέγουν το καλό και πάντα να ονειρεύονται. 

Το βιβλίο αυτό ήταν ένα ακόμη παράδειγμα, πως οι φαύλοι κύκλοι πρέπει να σπάνε και οι άσχημες συμπεριφορές και πράξεις να μην επαναλαμβάνονται.

Ήταν ένα σκληρό βιβλίο, αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Είχε τη σοβαρότητα που του άρμοζε, λόγω των θεμάτων με τα οποία ασχολείται, χωρίς όμως να γίνεται δύσκολο στην ανάγνωση ή αργό και κουραστικό!

Ένα ακόμη βιβλίο το οποίο αξίζει να διαβαστεί, αρκεί να είσαι άνω των 18!

Και τα δύο βιβλία στα οποία αναφέρθηκα μπορείτε πολύ εύκολα να τα βρείτε σε κάποιο βιβλιοπωλείο ή πολυκατάστημα!!

Θα χαρώ πολύ να ακούσω τις απόψεις και τα σχόλιά σας αν έχετε διαβάσει κάποιο ή και τα δύο αυτά βιβλία!!

Κλείνοντας την σημερινή ανάρτηση, κλείνει και αυτός ο κύκλος της βιβλιο-πρόκλησης! Μπορώ με σιγουριά πλέον να πω πως η απόπειρα αυτή ήταν απόλυτα επιτυχημένη!!

Σας ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μου το 2024 και εύχομαι και πάλι να σας κράτησα καλή και ενδιαφέρουσα συντροφιά!! 

Συνεχίζουμε τη νέα χρονιά με νέες ιδέες και αναρτήσεις!!

Αυτά από εμένα για σήμερα αγαπημένοι μου φίλοι!

Τα λέμε σε μια επόμενη ανάρτηση!

Φιλούμπες! <3 

Καβαφικοί φόνοι~ 12 βιβλία σε 12 μήνες!!

 

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!!

Σήμερα σας έρχεται μια ακόμη ανάρτηση της πρόκλησης (challenge), κατά την οποία διαβάζω 1 βιβλίο για κάθε μήνα του έτους και σας κάνω έναν μικρό σχολιασμό!

Να υπενθυμίσω κάπου εδώ πως, είμαστε αισίως στον Οκτώβριο και το 10ο βιβλίο της πρόκλησής μας. Απομένουν δηλαδή 2 μήνες και 2 βιβλία! 

Είμαι πολύ χαρούμενη με την εξέλιξη αυτή!!

Το βιβλίο, λοιπόν, του Οκτωβρίου, ονομάζεται "Καβαφικοί Φόνοι", από τον Θοδωρή Παπαθεοδώρου και τις Εκδόσεις Ψυχογιός!! Ανήκει στην κατηγορία βιβλίων "crime"!

Πάμε να δούμε το εξώφυλλο και την περίληψη στο πίσω μέρος: 

 

Περίληψη:

Ύστερα από τέσσερις ευτελείς υποθέσεις μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο, ο κυνικός ντετέκτιβ Νίκος Μάντης βρίσκεται αντιμέτωπος με δυο σημαντικές προκλήσεις: τον ποιητικά σκηνοθετημένο φόνο μιας εκκεντρικής υπερήλικης, λάτριδος του Κωνσταντίνου Καβάφη, και τη συνάντησή του με το δόκτορα Ξενοφώντα Δαρείο, Αλεξανδρινό αρχαιολόγο, παθιασμένο καβαφιστή και πρώην καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο τελευταίος συγκεντρώνει πάνω του ό,τι ακριβώς σιχαίνεται ο Μάντης: είναι μορφωμένος, μυστηριώδης, απόκοσμος και κυρίως, ομοφυλόφιλος.
Καθώς στην Αθήνα και την Αλεξάνδρεια οι καβαφικοί φόνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο σαν μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων, οι δυο αλλόκοτοι συνεργάτες αποδύονται σ' ένα ασθματικό κυνηγητό, προκειμένου να ανακαλύψουν πρώτοι το μυστικό που φυλάσσει πεισματικά η αινιγματική Λέσχη της Ιθάκης και να λύσουν μια ιεροτελεστική ακολουθία εγκλημάτων, νιώθοντας στο πετσί τους τους στίχους του λατρεμένου ποιητή:
"Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν".

Προσωπική άποψη-κριτική:

Ήδη από τον τίτλο του βιβλίου, κατάλαβα πως συνδυάζει δύο από τις μεγάλες μου αδυναμίες! Την ποίηση αφενός και τα αστυνομικά βιβλία- βιβλία μυστηρίου αφετέρου. Και φυσικά έπρεπε να το διαβάσω. 

Το βιβλίο αυτό έπεσε τυχαία στα χέρια μου, καθώς βρέθηκε σε μια κούτα με βιβλία που προορίζονταν για χάρισμα. Θα ήταν λογοτεχνικά καρμικό, αν εξαιρέσουμε ότι μου πήρε μεγάλο χρονικό διάστημα να το διαβάσω γιατί πίστευα ότι μπορεί να ήταν βαρύ και δυσανάγνωστο, παρά το αρχικό ενδιαφέρον που παρουσίαζε. 

Όμως έφτασε η ώρα του και πρέπει να παραδεχτώ ότι θα ήθελα να το έχω διαβάσει νωρίτερα! 

Η αφήγηση κινείται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και γεωγραφικά σημεία, όμως στο τέλος, όλα βρίσκουν τον χώρο και τον χρόνο τους, σαν κομμάτια από παζλ! Μας παρουσιάζονται γεγονότα και ιστορίες, τα οποία άλλοτε δικαιολογούν τους χαρακτήρες και τις πράξεις τους και άλλοτε τους καταδικάζουν, ενώ, οι χαρακτήρες παρουσιάζονται ειλικρινώς στον αναγνώστη με όλες τους τις αδυναμίες και τα θετικά τους χαρακτηριστικά. 

Κανείς δεν είναι πραγματικά αυτό που φαίνεται, προς επίρρωση της αντίληψης πως δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον βιαστικά και αυθαίρετα. Σε ένα περιβάλλον αμφισβήτησης που παραδοσιακά διέπει μια περίοδο συνεχόμενων φόνων, οι χαρακτήρες πρέπει να εμπιστευτούν τυφλά άλλους ανθρώπους, αλλά να έχουν πίστη και στις δικές τους δυνάμεις. Μπροστά στην επίλυση του μυστηρίου, είναι αναγκαίο να εγκαταλείψουν τον εγωισμό τους και να παλέψουν να μην αναλώνονται στο προσωπικό τους δράμα. 

Και φυσικά η ποίηση του Καβάφη διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο από την πρώτη κιόλας σελίδα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, πως ο συγγραφέας συνειδητοποίησε που μπορεί να φτάσει το ανθρώπινο μυαλό, με ένα ερέθισμα και το αξιοποίησε όλο αυτό για να γράψει το βιβλίο του. Όπως εντυπωσιακή είναι και η ίδια η ποίηση του Καβάφη!

Εκτός όμως από την ανάδειξη της καβαφικής ποίησης, άλλα στοιχεία  που διαφαίνονται έντονα είναι η φύση των ανθρώπινων σχέσεων και η πολυπλοκότητά τους, ο ρόλος των προσωπικών αντιλήψεων και στερεοτύπων που όλοι κουβαλούν μέσα τους, η σημασία της εμπιστοσύνης και ο βαθμός στον οποίο οι άνθρωποι επηρεάζονται και αλλάζουν από την εξουσία και τα χρήματα. 

Όλα αυτά και στιγμές αγωνίας, δράματος και γέλιου σε ένα πακέτο 500ων περίπου σελίδων, που σας περιμένει να το ανακαλύψετε κι εσείς!! 

Το συστήνω ανεπιφύλακτα, με μια μικρή προσοχή στην ηλικία!

Αυτά από εμένα αγαπημένοι μου φίλοι!!

Να περνάτε καλά!

Εμείς θα τα πούμε σύντομα με μία νέα ανάρτηση!!

Φιλούμπες! <3 

Δυο νύχτες στο Σαράντι~ 12 βιβλία σε 12 μήνες!!

 

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!

Ελπίζω να περνάτε τέλεια αυτές τις πρώτες κρύες μέρες του Φθινοπώρου!

Σκεπτόμενη πως να ξεκινήσω τη σημερινή ανάρτηση, μόλις συνειδητοποίησα πως πλησιάζουμε, αργά αλλά σταθερά, στο τέλος της πρόκλησης (challenge) μας!!

Όταν ξεκίνησα τον Ιανουάριο, σκεφτόμουν ότι ίσως δεν θα τα κατάφερνα και ότι ήταν πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα της πρόκλησης. Και κυρίως ότι, κρίνοντας από τα βιβλία που διάβασα την περσινή χρονιά, δε θα είχα βιβλία για τα οποία να σας μιλήσω... 

Όμως το 2024 με εξέπληξε θετικά και σας ήρθαν βιβλία για όλους τους μήνες, έστω και με λίγη καθυστέρηση, γιατί απλά... τα διάβασα!!!

Μας έχουν μείνει 3 μόλις μήνες για το τέλος του έτους και 3 βιβλία για το τέλος της πρόκλησης!!

Εκτός αυτού, μας έχουν μείνει και 47 μέρες για τα Χριστούγεννα!!!

(μήπως να βρω να διαβάσω κάτι χριστουγεννιάτικο για το Δεκέμβρη; Χμμ...)

Ας πάμε όμως χωρίς άλλη καθυστέρηση στο βιβλίο του Σεπτέμβρη!

Για τον Σεπτέμβριο επέλεξα ένα βιβλίο που μιλούσε για ταξίδια- διακοπές γιατί είχα μείνει σε καλοκαιρινή διάθεση! Πήγα, λοιπόν, στο Φεστιβάλ Βιβλίου και στις "Εκδόσεις Αλεξάνδρεια" και αγόρασα ένα ακόμη από τα βιβλία του αγαπημένου μου Μίλτου Πασχαλίδη, με τίτλο "Δυο νύχτες στο Σαράντι"!

Πάμε στο εξώφυλλο και την περίληψη του βιβλίου: 

                                 

 

 

Και η περίληψη: 

"Πνίγηκα τέσσερις φορές κι ακόμα ζω. Αναρωτιέμαι, ο Θεός πόσο πολύ θέλει να με παιδέψει ακόμα;"
Όταν αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που σου λέει ένας άνθρωπος μετά τις συστάσεις και τα τυπικά καλωσήλθατε και χαρά μου που σας γνωρίζω, ξέρεις ότι την έχεις πατήσει.
Θες να μάθεις τι γίνεται παρακάτω.

Ένας γέρος που του αρέσει να λέει ιστορίες. Κι ένας μουσικός που αποσύρεται σ' ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της Βοιωτίας πασχίζοντας να ολοκληρώσει τη συγγραφή ενός βιβλίου μετά από τρεις ημιτελείς απόπειρες. Αυτή είναι η καταγραφή της τυχαίας συνάντησής τους τον Ιούλιο του 2010.

 Προσωπική άποψη-κριτική:

Όπως πολλοί μπορεί να υποθέσατε, δεν είναι και από τα μεγαλύτερα -σε όγκο- βιβλία. Όμως, έχω αρκετά πράγματα να πω! Αρχικά να αναφέρω για όσους δεν το ξέρουν, πως παρότι μουσικός, ο Μίλτος Πασχαλίδης, έχει γράψει μέχρι τώρα, νομίζω 4 βιβλία. Σήμερα σας παρουσιάζω το 3ο δικό του που διάβασα!

Έχοντας διαβάσει άλλα δύο έργα του ιδίου, διαφορετικά μεταξύ τους δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω. Η περίληψη στο πίσω μέρος του βιβλίου μου κίνησε την περιέργεια από την πρώτη στιγμή και η αλήθεια είναι πως δεν απογοητεύτηκα! 

Η αφήγηση αφορά, όπως θα διαβάσατε και παραπάνω, στη συνάντηση του μουσικού με έναν κύριο μεγαλύτερης ηλικίας, ο οποίος, όπως και πολλοί άλλοι διηγείται ιστορίες. Παρά το γεγονός ότι είναι "απλά" γεγονότα της ζωής και της πορείας ενός ανθρώπου, υπάρχει μια ιδιαίτερη γοητεία στην συγκεκριμένη περίπτωση ανθρώπου. 

Ίσως βέβαια είναι και ο τρόπος γραφής, αλλά ήταν από τα βιβλία που με κράτησαν από την αρχή μέχρι το τέλος. Ναι, ήταν αυτοβιογραφική περιγραφή μιας στιγμής ξεκούρασης του γράφοντος, ναι ήταν περιγραφή της ζωής ενός ανθρώπου, αλλά είναι παράλληλα και προσωπική ανακάλυψη. 

Και το λέω αυτό γιατί, μέσα από τις ιστορίες ενός ανθρώπου (πόσο μάλλον τις συγκεκριμένες ιστορίες) βρίσκουμε πάντα αφορμές να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε, ανακαλύπτουμε κομμάτια του εαυτού μας που δεν τα ξέρουμε, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα "πιστεύω" μας. 

Ο μεγαλύτερος κατά την άποψη μου προβληματισμός του συγγραφέα ήταν η πίστη του ή όχι στο "μεταφυσικό", ανησυχία που είναι μάλλον αναμενόμενη αν ξέρεις ή έχεις ακούσει έστω και λίγο τον Πασχαλίδη. 

Επακόλουθο της ανάγνωσης αυτού του βιβλίου, ήταν για μένα να προβληματιστώ εξίσου σχετικά με τις αντιλήψεις και τα "πιστεύω" μου. Ήταν επίσης αφορμή να επανεκτιμήσω κάποια πράγματα στη ζωή μου και να σκεφτώ " πόσα από αυτά που έχω ζήσει άραγε, θα παρακινούσαν κάποιον να γράψει μια ιστορία;". 

Όμως κατέληξα στο ότι είμαι ακόμα πολύ νέα για να έχω όλες τις απαντήσεις και συνέχισα αμέριμνη να πίνω το καφεδάκι μου. 

Εκτίμησα, τέλος, για ακόμη μία φορά το ταλέντο που έχει ο Μίλτος να λέει ιστορίες. Δεν είναι επιτηδευμένο, είναι απλά ο τρόπος που μιλάει, οπότε βγάζει έναν αυθορμητισμό και μια ειλικρίνεια, που θέλω να υπάρχει στον κόσμο. 

Είτε τον ξέρεις- θαυμάζεις ως καλλιτέχνη, είτε όχι, θεωρώ πως αξίζει να διαβασθούν τα βιβλία του από όλους!!

Μπορείτε να βρείτε αυτό αλλά και τα υπόλοιπα βιβλία του Μίλτου Πασχαλίδη, φαντάζομαι πολύ εύκολα στα βιβλιοπωλεία ή και ηλεκτρονικά...

Αυτά από εμένα προς το παρόν, αγαπημένοι μου φίλοι! 

Δεν ήθελα να πω παραπάνω για να μην "προδώσω" κάτι από το βιβλίο, ελπίζω όμως να σας κίνησα έστω και λίγο την περιέργεια και να διαβάσετε κι εσείς αυτό ή κάποιο άλλο βιβλίο του αγαπημένου μου Μίλτου!!

Τα λέμε σε κάποια επόμενη ανάρτηση, με ένα άλλο βιβλίο!!

Φιλούμπεςς! <3 

 

Το έβδομο ρούχο~ 12 βιβλία σε 12 μήνες!!

 

Γεια σας αγαπημένοι μου αναγνώστες!!

Το Φθινόπωρο είναι και επίσημα μαζί μας, αν και με τις θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς!

Πολλοί από εσάς μάλλον έχετε επιστρέψει στις δουλειές σας, στις σχολές σας ή και στο σχολείο...

Ελπίζω ωστόσο το ηθικό σας να παραμένει ακμαίο!! Μη μου στεναχωριέστε! Εξ΄ άλλου απέχουμε μόλις 90 ημέρες από τα Χριστούγεννα!!

Σήμερα όμως είμαι εδώ, για να σας κρατήσω συντροφιά για ένα απόγευμα του Σεπτέμβρη, κάνοντας αυτό που ξέρω καλύτερα! 

Δηλαδή, σας λέω την άποψη μου για το βιβλίο που διάβασα κάθε μήνα από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Αύγουστο! (το βιβλίο του Σεπτεμβρίου θα παρουσιαστεί στην αμέσως επόμενη ανάρτηση!)

 Ελπίζω να είμαι καλή παρέα και... Ξεκινάμε!!

Το μηνιαίο μας βιβλίο, το βιβλίο του Αυγούστου, το τελευταίο αναγνωστικό μας ταξίδι για το καλοκαίρι (όπως θες πες το τελοσπάντων), ονομάζεται "Το Έβδομο Ρούχο" από τη συγγραφέα Ευγενία Φακίνου και τις εκδόσεις Καστανιώτη!!!

Εξώφυλλο και περίληψη: 

 

"Τι είναι το έβδομο ρούχο; Γιατί όταν χάνεται, ταλαιπωρείται μια οικογένεια, ένα χωριό, μια χώρα ολόκληρη; Τρεις γυναίκες ξέρουν και μιλάνε γι' αυτό. Μια γιαγιά Μικρασιάτισσα, μυθικό σχεδόν πρόσωπο, βασανισμένη απ' τη ζωή και τους Ελλαδίτες, που ωστόσο εξακολουθεί να κουβαλάει στην πλάτη της την Ιστορία. Μια κόρη που υποχρεώνεται -γιατί «έτσι πρέπει»- ν' ακολουθήσει ένα δρόμο που δεν θέλει. Μια εγγονή που «κουφαίνεται», «βουβαίνεται», «καραφλιάζει», «φρικάρει» και χάνεται στην ανυπαρξία της Αθήνας. Ένα φονικό. Μια κάθαρση. Μια μνήμη αρχαίας τραγωδίας. Ένα δέντρο. Και το έβδομο ρούχο χαμένο. Ένας κρίκος σε μια αλυσίδα, που χάθηκε για πάντα."

Προσωπική άποψη-κριτική:  

Να ξεκινήσω λέγοντας πως αυτό το βιβλίο αν και το είχα υπόψη από μικρή ηλικία, καθώς υπήρχε στη βιβλιοθήκη της μαμάς μου, δεν είχε τύχει να το διαβάσω. Όμως, αργότερα, προέκυψε ως συμπληρωματικό υλικό σε ένα σεμινάριο λογοτεχνίας το οποίο παρακολουθούσα. 

Φυσικά λοιπόν, ή νομοτελειακά, το διάβασα. Και δεν με απογοήτευσε! 

Το βιβλίο έχει καθαρές επιρροές από την ελληνική μυθολογία, το οποίο παρατηρείς πολύ γρήγορα λόγω των ονομάτων που έχουν δοθεί στις πρωταγωνίστριες... 

Μύθοι της αρχαίας Ελλάδας, μπλέκονται αριστουργηματικά με την πιο πρόσφατη ελληνική ιστορία και πιο συγκεκριμένα την περίοδο της μικρασιατικής καταστροφής. 

Όταν σε όλα τα παραπάνω προστίθενται η ελληνική παράδοση, τα έθιμα και οι δοξασίες εκείνης της εποχής, τότε το αποτέλεσμα σε συνεπαίρνει. 

Οι γυναίκες της αφήγησης, επίμονες, δυναμικές και ασταμάτητες, αν και δέσμιες των δεισιδαιμονιών της εποχής και με αντιλήψεις ίσως παρωχημένες για τα σημερινά δεδομένα, είναι οι στυλοβάτες της ιστορίας και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πλοκής.  

Σκέπτονται με αυταπάρνηση, δρουν και αντιδρούν στον δικό τους χρόνο και με τον τρόπο τους, συμβάλλοντας σημαντικά στη γρήγορη ροή των γεγονότων. 

Παράλληλα, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, παρόντες και απόντες, συνθέτουν ένα σκηνικό άλλοτε πιστό στην εποχή όπου διαδραματίζεται το βιβλίο, φυσικό και προσιτό κι άλλοτε μεταφυσικό και απόκοσμο.

Αναδεικνύονται αξίες όπως η οικογένεια, τα πατροπαράδοτα έθιμα, η πίστη (είτε στα θεία είτε σε άλλα στοιχεία), η αφοσίωση, η υπομονή και η επιμονή. 

Διαφαίνεται η δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων, κυρίως στα πλαίσια της οικογένειας, η θέση του κάθε φύλου στην κοινωνία ανά εποχή, η ασυδοσία που μπορεί να προκύψει από αυτές τις κοινωνικές διαφορές, αλλά πολύ περισσότερο (κατά την άποψη μου) η μητριαρχική δομή των οικογενειών. 

Μεταφερόμαστε σαν αναγνώστες, συχνά, σε διαφορετικούς χρόνους άλλα και τόπους, το οποίο βοηθά όχι μόνο στην ομαλή εξέλιξη της πλοκής αλλά και στη βαθύτερη κατανόηση των χαρακτήρων και, γιατί όχι, στην ταύτιση, τη συμπόνια ή την καταδίκη. 

Κλείνω, αυτήν την -ομολογουμένως σύντομη- παρουσίαση, λέγοντας πως το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους μας. Είναι ένα βιβλίο που θεωρώ πως δεν πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη (ή τα αναγνώσματα) κανενός!

Με λύπη μου διαπίστωσα πως πρέπει να μην είναι πλέον διαθέσιμο για αγορά (αν κάνω λάθος συγχωρέστε με), αλλά φαντάζομαι ότι μπορείτε να το βρείτε και μεταχειρισμένο!

Σε κάθε περίπτωση σας το συστήνω!!

Αυτά από εμένα για το βιβλίο του Αυγούστου!

 Ελπίζω να σας άρεσε η σημερινή μας ανάρτηση και ελπίζω να την βρήκατε χρήσιμη, αυτήν ή κάποια από τις άλλες!

Σε περίπτωση που είναι η πρώτη ανάρτηση που πετυχαίνετε, καλώς μας ήρθατε! Υπάρχουν στο αρχείο του blog κι οι υπόλοιπες αναρτήσεις για τα βιβλία των προηγούμενων μηνών! 

Να περνάτε καλά και να χαμογελάτε!

Φιλούμπες!